​​Het onderstaande plaatje zegt meer dan 1000 woorden. Laten we wel wezen: de Nederlandse boer niet bestaat. Maar de protesterende boeren, de terreurboeren hameren er vooral op dat er ‘zonder boeren geen eten’ is. Dat klopt, maar heel veel van dat eten wordt geexporteerd tegen goed geld waar de boeren van profiteren, terwijl wij – alle inwoners van Nederland – opgezadeld zitten met de stikstof. En dat kan niet zo blijven, dat weten we al 30 jaar maar de meeste boeren zijn gewoon doorgegaan op de weg van de intensieve veeteelt en landbouw gesteund door subsidies, banken en bedrijven. Om dan nu moord en brand te schreeuwen is niet netjes en niet eerlijk.
Maar de consument – wij allen dus – zijn ook niet vrij van schuld want we blijven dingen kopen die niet goed voor ons en niet goed voor het milieu zijn. Laten we nou gewoon minder vlees eten, minder ‘processed foods’, meer zelf koken met ingredienten die in het seizoen en dichtbij geproduceerd zijn.
Zo simpel kan toch niet moeilijk zijn?

 
Dit artikel https://www.nrc.nl/nieuws/2022/07/07/verzet-in-bernheze-tegen-windmolens-hoger-dan-de-euromast-a4135839 toont weer eens aan dat de besluitvorming rond maatregelen die goed zijn voor het land toch niet worden genomen… Waarom niet?
a) inspraak is goed, naar de mening van belanghebbenden moet geluisterd worden en er moet rekening met gerechtvaardigde zorgen worden gehouden. Maar inspraak mag niet betekenen dat plannen worden gestopt waardoor vertraging wordt opgelopen die niet meer kan worden ingehaald. Iets ‘wegstemmen’ waardoor instanties weer helemaal opnieuw moeten beginnen zou niet mogelijk moeten zijn. Niets doen is geen optie; de besluitvorming zou dusdanig moeten worden ingericht dat alle plannen op tafel komen en dat er een keus wordt gemaakt uit de verschillende mogelijkheden. Nu ligt er 1 plan op tafel dat wordt weggestemd en vervolgens gebeurt er dus niets. Alternatieven worden volgordelijk gepresenteerd, terwijl ze gelijktijdig aan de orde zouden moeten komen met een duidelijke beslistermijn; in de trand van “voor 1 januari 2023 moet er een keuze zijn gemaakt die de gestelde doelen haalt”. Nu ligt alles weer stil en we hebben de luxe niet rustig de tijd te nemen voor dit soort gekeuvel.
b) alle belanghebbenden moeten een stem krijgen en niet alleen de omwonenden. Het probleem is groter dan de eigen achtertuin en omwonenden zouden geen onevenredig grote stem in het kapittel mogen hebben. Het gaat om de energievoorziening van heel Nederland (of Europa zo je wilt) en nimby-ism is dan niet op zijn plaats, niet wenselijk en niet acceptabel. Snelwegen worden aangelegd, vliegvelden worden uitgebreid en dijken worden verhoogd. Wat als een dijkbewoner een dijkverhoging zou kunnen tegenhouden waardoor de achtergelegen stad niet goed beschermd zou worden? Natuurlijk is het niet prettig een hoge windmolen in het uitzicht vanaf je dakterras te krijgen maar als dat tot gevolg heeft dat de hele stad of provincie klimaatdoelen niet haalt mag dat eigenbelang niet in de weg staan van het gemeenschapsbelang. Als we 100 jaar geleden de komst van hoogspanningsleidingen aan dezelfde inspraakprocessen hadden blootgesteld hadden we nooit electriciteit in onze huizen gekregen.
Dus: richt het beslisprocess rond klimaatmaatregelen anders in en geeft alle belanghebbenden een stem.
Simpel.